[+] نوشته شده توسط غزاله در 15:55 | |

[+] نوشته شده توسط غزاله در 15:48 | |

قصه از آنجا شروع شد...

بهم گفت : دوستم داری؟ گفتم آره،گفت اگه دوستم داری رگتو بزن! گفتم مرگ و زندگی دست خداست. گفت:پس

دوستم نداری تیغو برداشتم و رگمو زدم وقتی داشتم تو بغلش جون می دادم گفت:اگه دوستم داشتی تنهام

نمی ذاشتی....

                                                               ***

امشب در آرزو هایم برایت آرزو می کنم آرزوی کسی باشی که آرزویش را داری

                                                             ***

آرزو می کنم برات بهترین هایی را که هیچ کس برایم آرزو نکرد

                                                            ***

گفتم زندگی چند بخشه؟ گفت :2بخش.گفتم: کدامند؟گفت:کودکی و پیری،گفتم:پس جوانی چه شد؟ گفت : با عشق

ساخت و با بی وفایی سوخت

                                                            ***

[+] نوشته شده توسط غزاله در 15:34 | |

یک نامه پر از گلایه

[+] نوشته شده توسط غزاله در 13:2 | |

[+] نوشته شده توسط غزاله در 3:12 | |

  عشق نمی پرسه اهل کجایی،

[+] نوشته شده توسط غزاله در 2:57 | |

تا آخر عمرم

[+] نوشته شده توسط غزاله در 2:48 | |

[+] نوشته شده توسط غزاله در 23:31 | |

  گل من باقلبی خسته

            از تو و عشقت می خونم

                تا بدونی من همیشه

                        عاشق چشات می مونم

                            توهمیشه خوب و پاکی

                                مثل آینه مثل بارون

                                   ولی من یه برگ زردی خشک شده تو خزون

                                       می دونم باور نداری

                                             که من عاشق تو هستم

                                                 اما باور کن عزیزم

                                                      که به پای تو نشستم

[+] نوشته شده توسط غزاله در 22:24 | |

یه شوخی ساده...

روز اول گل سرخی آ وردی و گفتی دوست دارم . روز دوم گل زردی برایم آ وردی و گفتی دوست ندارم . روز سوم گل سفیدی برایم آ وردی و 

سر قبرم گذاشتی و گفتی " منو ببخش فقط یه شوخی بود"

[+] نوشته شده توسط غزاله در 19:13 | |

[+] نوشته شده توسط غزاله در 20:2 | |

نمی بخشمت به خاطر تمام خنده هایی که از صورتم گرفتی... به خاطر تمام غم هایی که به صورتم

نشاندی... نمی بخشمت به خاطر دلی که برایم شکستی... به خاطر احساسی که برایم پرپر کردی... نمی بخشمت

به خاطر غمی که بر زخمم گذاردی... و می بخشمت به خاطرعشقی که بر قلبم حک کردی.

[+] نوشته شده توسط غزاله در 19:54 | |

عشقم کی برمی گرده...

[+] نوشته شده توسط غزاله در 19:53 | |

[+] نوشته شده توسط غزاله در 19:52 | |

 زندگی مردابه....

[+] نوشته شده توسط غزاله در 19:49 | |

خدایا عشقم کی بر می گرده...

[+] نوشته شده توسط غزاله در 19:44 | |

وجودم برای توست...

بهت نمی گم که دوست دارم ولی قسم می خورم که عاشقتم.بهت نمی گم که هرچی می خوای بهت می دم چون

همه چیزم تویی. نمی خوام خواب تو ببینم چون خوش تر از خوابی. اگه یه روز چشمات پر از اشک شد و به دنبال یه

شونه گشتی که گریه کنی، صدام کن بهت قول نمی دم که ساکتت کنم، اما منم پا به پات گریه می کنم. اگه به دنبال

مجسمه سکوت می گشتی صدام کن قول می دم سکوت کنم، اگه دنبال جایی می گشتی که خود تو توش خالی کنی

صدام کن چون قلبم تنهاست. اگه یه روز خواستی بری قول نمی دم که جلوتو بگیرم اما با هات می دوم، اگه یه روز

خواستی بمیری قول نمی دم جلو تو بگیرم اما این و بدون من قبل از تو می میرم

[+] نوشته شده توسط غزاله در 19:22 | |

اگر ...

اگر نامه ام به نام توآغاز می شد، اگر دفترم با یک اشاره تو باز می شد،اگر دست هایم با نفس گرم تو گرم می شد، اگر

دلم با لخند تو نرم می شد، اگر پشت در های بسته نبودم و اگر از روزگار خسته نبودم باز می توانستم همسایه یاس

باشم یا همبازی پروانه ای با احساس باشم. اگر دیوار های سرد روبه رویم قد نمی کشیدند،اگر بادهای ولگرد سیبهایم

را از شاخه نمچیدند،اگر آرزوهای ریزو درشتم پر پر نمی شد، اگر گوش فلک کر نمی شد،اگر همه رود خانه ها آرام بودند

اگر زمین و زمان رام بودند،اگر دل دریایی ام سنگ نمی شد،باز می توانستم با ستاره ها تا صبح بیدار باشم یا عاشقانه

در حسرت دیدار باشم. اگر افتادن برگ را باور می کردم،اگر آمدن مرگ را باور می کردم،اگر از عشق غافل نمی شدم

اگر این همه عاقل نمی شدم،اگر تپش قلب تو را فراموش نمی کردم اگر فانوس های خاطره را خاموش نمی کردم

اگر با اتفاقی که افتاد نمی رفتم و اگر از یاد تو چون باد نمی رفتم باز می توانستم با تو آغاز شوم یا درون غنچه بمانم و

راز شوم. اگر کوچه های زندگی بن بست نبود،اگر دل ساده ام بت پرست نبود،اگر نیمه شب ها تو راصدا می کردم

اگر ازهمه جا بی خبر نمی شدم اگر بسته کاش و اما اگر نمی شدم باز می توانستم نام تو را بر زبان بیاورم یا لا اقل

دستی به سوی آسمان بیاورم

[+] نوشته شده توسط غزاله در 23:31 | |

با یک لبخند تو هزار راه بسته باز میشود و هزار خاطره بی پایان آغاز می شود . با یک اشاره تو دل نازکم هزار پاره 

می شود و میلاد باشکوه عشق هزار باره می شود.در این شب وحشت زا دست های خسته ام را بگیر و کلمات

معصومی را که بر زبانم متوقف مانده به سوی عشق ببر.

[+] نوشته شده توسط غزاله در 16:52 | |

بهترینم

ای شعر شورانگیز عشق ای زیبایی محض،ای روشنی گسترده، روبرویم بایست!

درتمام گلدان هایم گل شمعدانی می کارم،از پروانه ها نشانی خانه تو را می پرسم و قبل از این که دیر بشود ،

کلمه های تازهای می آفرینم تا با تو حرف بزنم.وقتی ابرها از میان باغ عبور می کنند زیر درختان پرتغال به تو فکر می کنم.

تو در کنار دورترین ستاره خفته ای ونمی دانی که بی تو هیچ شوقی برای تلفظ عشق ندارم.

بی تو هرگز سیبی برای زندگی پوست نمی کنم و موهای بنفشه را شانه نمی زنم بی تو هیچ شعری نمی سرایم

همیشه عاشقت می مانم

[+] نوشته شده توسط غزاله در 12:53 | |

کلام

تمام لحظه های دنیا مال وقتی که انتظارش و نداری و هیچ لذتی بالاتر از دوست داشتن نیست ، پس حالا که انتظارش و نداری دوست دارم.

                                                           ****

تک تک لحظه های من همپای خاطرات توست ،خونه قلب کوچکه اما همش به یاد توست.

                                                            ***

حلالم کن اگر دوری اگر دورم                                 اگر با گریه می خندم حلالم کن که مجبورم

نگو عادت کنم بی تو که می دونی نمی تونم                  که می دونی نفسهامو به دیدار تو ممنونم

[+] نوشته شده توسط غزاله در 20:28 | |

برگرد ...

وقتی او رفت گویی همه چیزم رفت. امیدها-شادی ها- نگاه ها- سکوت ها. ای کاش می آمد و از تنهایی نجاتم

می داد ای کاش آخرین بار چشمم به چشمش می افتاد و دوباره نگاه های پر مهرش را می دیدم - تبسم روی

لبانش را- گرمی دستانش را. آری او رفت وهمه ی وجودم را سوزاند ، چشم به راهش هستم. هرکس را می بینم

گویی صورت او جلوی چشمانم است. امیدوارم تا شاید یکبار دیگر در با دست های گرم او باز شود و یخ های درونم

را آب کند باز هم امیدوارم وبه خاطر همین امید است که می گویم :

                                     آن سفر کرده که صد قافله دل همره اوست

                                                                  هرکجا هست به سلامت بادش

                                                    "در ناامیدی بسی امید است"

[+] نوشته شده توسط غزاله در 10:56 | |

این سکوت تلخ و بشکن

آ خر کمی با من حرف بزن، سکوت تو مرا می شکند و نابودم می سازد. عزیزم نمی دانم چه می خواهم یک فریادم

هزار فریاد شده و در وجودم پیچید. دیدم که وجودم سرشار از توست ... خودم نمی دانم چگونه خلا و تنهایی را پرکنم

آری می گویند دلهایی که باهم انس می گیرند دو لحظه را فراموش نمی کنند یکی لحظه اول که همدیگر را دیدند و

لحظه آخرهنگامی که روزگار آ نها را از هم جدا می کند افسوس که تند باد سر نوشت  درختی را که در آن آشیان

ساخته بودم از بن کند. چه می توان کرد با سرنوشت نمی توان جنگید ولی بدان که تو را نیز نمیتوان فراموش کرد

تو را که ستاره آسمان بی اختر منی. تو که خورشید گرمی بخش زندگی منی. تو را دیدم قلبم فریاد کشید که

دوستت دارم هنوز هم با همان شوق و با همان سوز و آتش و گرمی ! اما با همه این سوزها و سازها مجبورم ترکت

کنم و قصر رویایی خویش را ویران سازم . تونیز ای عزیز مهربان مرا فراموش مکن 

[+] نوشته شده توسط غزاله در 10:58 | |